Altijd beschikbaar?
We leren het vroeg: een goed mens is beschikbaar. Zorgzaam, afgestemd, loyaal. Zeker als je sensitief bent, voel je anderen vaak haarscherp aan:
Wat ze nodig hebben. Wat jij zou kunnen doen. Wat er gevraagd wordt, zelfs als het niet uitgesproken wordt. En voordat je het weet, ben je alweer bezig.
Over grenzen, zelfzorg en affectieve kracht
Maar wat als jouw beweging ten koste gaat van jezelf? Wat als je zo gewend bent om beschikbaar te zijn, dat je niet meer voelt waar jouw grens eigenlijk ligt?
Zelfzorg is niet egoïstisch. Het is essentieel. Juist als je veel geeft, heb je ook een plek nodig waar je kunt rusten.
Kun je jezelf toestaan om niet altijd aan te staan? Om niet altijd de dragende, begrijpende, helpende ander te zijn?
Aangeleerde beschikbaarheid
Veel mensen die altijd aanstaan, hebben dat niet gekozen. Het is een strategie geworden.
Een manier om geliefd te blijven. Om erbij te horen. Om veiligheid te creëren. Die strategie is ooit logisch geweest. En misschien zelfs levensreddend.
Maar wat ooit bescherming bood, wordt op een dag een belemmering.
Je verliest jezelf in het contact met de ander. Je voelt dat je over je grens gaat, maar handelt er niet naar. Je zegt ja, terwijl alles in je lijf nee zegt.
En zo raak je verder van jezelf verwijderd.
Affectieve kracht: trouw blijven aan jezelf
Affectieve kracht is het vermogen om in contact te blijven. Met de ander en met jezelf. Het is de volwassen tegenhanger van beschikbaarheid: afgestemd zijn, zonder jezelf te verliezen.
Affectieve kracht zegt:
- “Ik zie jou. En ik voel ook mezelf.”
- “Ik ben hier. Maar niet tegen elke prijs.”
- “Ik ben bereid me te verbinden. Maar niet als ik mezelf daarvoor opzij moet zetten.”
Dat is geen hardheid. Dat is volwassen liefde.
Systemische blik op grenzen
Het is interessant om te kijken naar patronen van over-verantwoordelijkheid. Wie heb je ooit gedragen?
Waar voelde jij je onbewust verantwoordelijk? Wat heb je ooit opgevangen wat niet van jou was?
Zonder zicht op deze dynamieken, herhalen patronen zich. In vriendschappen, relaties en werk. Je wordt opnieuw de dragende. De stille helper. De onzichtbare gever.
Maar niemand ziet wat het je kost. Behalve jij.
Zelfzorg als relationele draad
Het goede nieuws is: je kunt het anders gaan doen. Elke keer dat je luistert naar je lichaam. Naar dat subtiele ‘genoeg’. Elke keer dat jij voelt: nu even niet, en daar naar handelt.
Voel je dat het tijd is om jezelf weer centraal te zetten? Je bent welkom voor een kosteloze kennismaking.