Verlangen zonder schuld
Verlangen is niet het probleem. Verdrukking wel.
Veel mensen die bij mij komen, zijn bewust op weg. Ze willen eerlijk leven. Zichzelf zijn in relaties. En toch trouw blijven aan hun gevoel.
Wat je écht mag voelen in relaties
Toch komen ze op een punt waarbij er iets wringt. Ze voelen verlangen: naar ruimte, naar een ander, naar aanraking, naar vrijheid. En ze schrikken daar vervolgens van. Alsof het niet mag bestaan.
“Mag ik dit voelen”. Dat is vaak de echte vraag.
Maar wat als dat verlangen niet iets is om te onderdrukken, maar wel om naar te luisteren?
Verlangen is informatie, geen bedreiging
Verlangen wijst ergens naartoe. Niet naar een snelle oplossing. Wel naar een behoefte, een gemis, een deel van jezelf wat ruimte vraagt.
Veel mensen verwarren verlangen met ontrouw of egoïsme. Terwijl het in de kern iets zegt over jouw levendigheid.
Je kunt verlangen naar:
- Autonomie. Terwijl je ook verbonden wilt zijn.
- Meer initimiteit. Ook als je relatie goed voelt.
- Stilte. Ook als je lichaam overprikkeld is.
- Avontuur. Zelfs als je trouw bent.
- Liefde buiten de norm.
Verlangen is geen probleem dat je moet oplossen. Het is een uitnodiging tot zelfonderzoek. Tot volwassen voelen. En tot waarheid.
Waarom komt er veel schuld bij kijken?
Omdat we zijn opgevoed met het idee dat wat we voelen meteen iets moet betekenen voor de ander.
Alsof je geen eigen verlangen mag voelen zonder dat het je relatie beschadigt. Dat is niet alleen onterecht. Het is ook onhoudbaar. Want verlangens laten zich niet onderdrukken zonder prijs.
Schuldgevoel komt vaak voort uit:
- Angst om de ander pijn te doen.
- Overtuiging dat je een ‘slechter’ mens bent als je iets anders voelt.
- Het idee dat trouw betekent: geen andere behoefte meer hebben.
- Loyaliteit aan je gezin, je partner of je oude zelf.
Gevoelens zijn geen contractbreuk. Het zijn signalen van binnenuit. Hoe je ermee omgaat is jouw verantwoordelijkheid. Maar het voelen zelf is altijd legitiem.
In open relaties en polystructuren ligt dit extra gevoelig
Mensen in ethische non-monogame relaties kennen dit verlangen vaak intens. Het is soms juist de reden om relaties anders vorm te geven.
Het betekent niet dat schuldgevoelens zijn verdwenen. Juist in meervoudige relaties komt het thema verlangen vaak op tafel. Niet alleen seksueel. Ook emotioneel, spiritueel en energetisch.
Volwassen liefde vraagt niet dat je niets voelt. Het vraagt dat je eerlijk bent over wat je voelt. Verlangen is geen vijand van verbinding. Het zorgt voor diepere verbinding: met jezelf én anderen.
